امشب نیز، 
میهمان تنهایی خویشم

میزبانم اینبار، 
لب به سخن میگشاید . . . .

موش های زباله پیما،
هیچگاه به آسمان دست نتوان بُردن
شاهین باش و پُر پرواز



تیره چشمان، 
نور را نخواهند دید
چشم می باش جان را . . . 
اگر خواهی، 
نور حقیقت جستن

فتنه گران 
آوای رستگاری را 
نخواهنــــد یافت
گوشِ دل می باش 
گر این نغمه خواهانی



هرزه دران 
عشق را نخواهند دید
یکسره عشق باش و معشوق
اگر خواهان جانی

بیداد میکند ظلمات 
در این مکاره بازار
دروغین و دروغان 
خشکسارِ معرفت و طریقت





یکسره جان باش
که عشق و نور 
از میان صخره و خارا
خُرسند میخرامند
هر چند شکسته پای
.
.
.
.
.
باز به فنجان سرد چای رسیدم
 ترک میهمانی کنم . . . 




. . . . . . . . 
شعر و عکس: س. ض 
چهارم شهریور نود و یک

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: