هـــــــوایــــــتــــــ را


بــــــه ســــــمتــــــ مــــــن کــــــج کــــــن …


ایــــــن روز هــــــا


بــــــدجــــــور نفــــــس تــــــنگــــــی گــــــرفتم ،


میگــــــویــــــند هــــــوا آلــــــوده استــــــ


آری، راســــــتــــــ میــــــگوینــــــد!


هــــــر هــــــوایی کــــــه تــــــو در آن نباشــــــی


آلــــــــــــوده اســــــت

وفاداری؟ خدا بیامرزدش …

صداقت؟ یادش گرامی…

غیرت؟ به احترامش یک لحظه سکوت …

معرفت؟ یابنده پاداش میگیرد…

عشق ؟ از دم قسط …

واقعا به کجا چنین شتابان؟

 
اگـﮧ مَغرور بودלּ کِلآس בاره .

   اگـﮧ بے مَحلے کِلآس בاره ...

اگـﮧ چَندتآ "بـ ـے اف"..."جـ ـے اف" داشتَـלּ کِلآس בاره ... 

اگـﮧ بے غیرَتے کِلآس בاره ...

اگـﮧ واقعاً هَمـ ـﮧ اینآ کِلآس בاره ... 

مَـלּ تَرجیح میدَم بے کِلآس تَریـלּ آدَم روے زمیـלּ بآشَم ...!!

دﻟـﻢ ﺑـــﻪ درد ﻣـﯽ آﯾـﺪ وﻗـﺘـﯽ ﻣـﯿـ ﺒـﯿـﻨـﻢ ﻋـﺎﺷـﻘــﺎﻧـﻪ ھـــﺎﯾـﯽ

ﮐـﻪ ﻣـﻦ ﺑـــﻪ ﺗـﻮ ﻣـﯿـﮕـﻔـﺘـﻢ را ﺑــﻪ اوﻣـﯿـﮕـفتی...

ﺻـﺒــﺮ ﮐـﻦ...!

دردم تنها اﯾـﻦ ﻧـﯿـﺴﺘـــــــ

ﻏـﺮورم ﻣـﯿـﺸـﮑـﻨـﺪ وﻗـﺘـﯽ

ﻣـﯿـدیدم ھـﻤـﯿـﻦ ﻋـﺎﺷـﻘـﺎﻧـﻪ ھــارا او ﺑـــﻪ دﯾـﮕـﺮی ﻣـﯿـﮕـفت

ﺣـﺎﻻ دﯾـﺪی ﮐـﻪ ﺑـﺎ خیانتت

ھـﺮ دو تنهــا ﺷـﺪه اﯾــــــﻢ؟؟؟

تنهایی ، شوری اشکهایم
زخم صورتم را میسوزاند

این زخم زندگی است
 که مدتها مرا همراهی میکند

دست سردی نیست
تا اشکهایم را پاک کند

ومرهم زخمم باشد
در بسته است

نگاهم به در خیره مانده است
اتاق سرد است
همه چیز سرد است

گرما  ، بدنم را میسوزاند
کسی نیست خاموشم کند

ولی این بار دیگر صورتم نمیسوزد
تنم از این همه تنهایی آتش میگیرد و میسوزد

 گاهی به گذشته خیره می شویم و خاطرات را مرور می کنیم ...
می فهمیم خیلی چیزها را جا گذاشته ایم !
مهربانی را ... !
عشق را ... !
لبخند را ... !
شادی های بی دلیل را ... !
و یا حتی کسی را ... !
خسته، دلگیر، غمگین و پریشان از چیزهایی که دیگر نیست و هستیم ...
امـــا
هنوز هم خوب می دانیم،
خوب می دانیم
آخرش روزی می رسد که به این دلتنگی ها پایان دهد ...
روزی که دوباره عشق و شادی را به همراه دارد ...

عمری است که در قلب هایمان نبض زندگی نمی زند

خیلی وقت است که دیگر قلب هایمان برای یکدیگر نمی تپد

همه خودشان را در لاک یخی قلبشان پنهان کرده اند

و چشمهایشان را به دست فراموشی سپرده اند

آهسته و بی تفاوت از کنار هم رد میشوند

بی آنکه سلامشان به هم برسد و یا

قدم هایشان رایحه ی شکوفه های بهاری را به ارمغان آورد

هر کس برای خود دنیایی دارد که بر روی آن

پرچینی از رنج کشیده است

آری ...

باورمان شده است که دلهای رهگذران مردم شهر یخ زده است

به امید آن روز که بهار دوباره به لاک های یخی

 قلب هایمان سری بزند ...

اینـجــــا ، زمین …

ارزانــــتر از هـمه چـــــیز ، انــسان !

نـــــرخَش هـــــم بـــــروز نــیست !

امّــــا ،

مصـــرفـش تـــــاریـــــخ دارد !

سلام ، تـــــولــــــیدَش !

و انــــــــقضـــایــــــــش ؛

خــــداحــــافــــظ !

مرا آنقدر آزردی ..

که خودم کوچ کنم از شهرت ..

بکَنم دل ز دل چون سنگت ..

تو خیالت راحت ..

می روم از قلبت ..

میشوم دورترین خاطره در شب هایت

تو به من می خندی ..

و به خود می گویی :

باز می آید و می سوزد از این عشق

ولی ..

بر نمی گردم نه!

می روم آنجایی

که دلی بهر دلی تب دارد ..

عشق زیباست و حرمت دارد ..

تو بمان ..

دلت ارزانی هر کس که دلش مثل دلت

سرد و بی روح شده است ...

سخت بیمار شده است ...

تو بمان در شهرت...

روي تخته سنگي نوشته شده بود : اگر جواني عاشق شد چه کند ؟
من هم زير آن نوشتم : بايد صبر کند .
براي بار دوم که از آنجا گذر کردم زير نوشته ي من کسي نوشته بود : اگر صبر نداشته باشد چه کند ؟
من هم با بي حوصلگي نوشتم : بميرد بهتر است .
براي بار سوم که از آنجا عبور مي کردم ، انتظار داشتم زير نوشته من نوشته اي باشد ، اما ...
زير تخته سنگ ، جواني را مرده يافتم !

اینجا زمین است. جایی که وقتی زانوهایت را

از شدت تنهایی بغل گرفته ای...به جای همدردی

برایت پول خرد می اندازند

آی شهر دروغ

وقتی درآسمان ریا اوج میگیری

مراصدامکن

من کبوتر بام تو نیستم

من پرستوی زخمی صداقتم

که دنبال جرعه ای آ ب

برای شستشوی نگاه ابر میگردم.

ــــــ ♥ ♥ــــــ ـــــــ ♥ ♥ــــــ ـــــــ ♥ ♥ــــــ ــــــ ♥ ♥ـــــ



بگــو تمـآم تـو مـــــــآل مـــــَــــن است

دَلــَـــم میــخواهـد

حــسآدت کنـــم بهـ خــــــودم

ــــــ ♥ ♥ــــــ ـــــــ ♥ ♥ــــــ ـــــــ ♥ ♥ــــــ ــــــ ♥ ♥ـــــ

سلامتیه حرفایی که نه میشه اس ام اس کرد

نه تو چت تایپ کرد

نه میشه پای تلفن گفت

حرفایی که فقط مال وقتیه که

تو رو در آغوش دارم...

هی غریبه رو کسی دست گذاشتی که همه دنیای منه

بی وجدان انقد راحت بهش نگو عزیزم

دوباره به آفتاب سلامی دوباره دادم!

سلام می کنم به باد،

به بادبادک و بوسه،
به سکوت و سوال
و به گلدانی،
که خوابِ گلِ همیشه بهار میبیند!
سلام می کنم به چراغ،
به «چرا» های کودکی،
به چالهای مهربان گونه تو!
سلام می کنم به پائیز پسینِ پروانه،
به مسیرِ مدرسه
به بالشِ نمناک،
به نامه های نرسیده!
سلام می کنم به تصویرِ زنی نی زن،
به نی زنی تنها،
به آفتاب و آرزوی آمدنت!
سلام می کنم به کوچه، به کلمه،
به چلچله های بی چهچه،
به همین سَر به هوایی ساده!
سلام می کنم به بی صبری،
به بغض، به باران،
به بیمِ باز نیامدنِ نگاهِ تو ...
باورکن من به یک پاسخ کوتاه،
به یک سلام سَرسَری راضیم!
آخر چرا سکوت کرده ای؟!!

دیر زمانیست که حیران توام . . .

و در رگ های زندگی من خون عشق تو جریان دارد ،

می خواهم تا با تمام وجود

چار دیواری درون سینه ام را وقف خاطرات تو کنم . . .

چه آتشی به پا کرده ای در وجود من !

من ، دیوانه ی رقص شعله های عشق توام . . .

و در اوج رویا پردازی های عاشقانه ام ،

غرق شده ام در عمیق ترین نقطه ی اقیانوس ِ چشم های تو !

داشتنت بزرگ ترین آرزوی من از نفس کشیدن است ،

و ایمان دارم . . .

به آمدن روزی که دانه های نگاه مهربان ِ تو ،

در دشت مردمک های چشم من رشد میکنند . . .

تو آسمانی ترین عشق زمینی منی !

و آنقدر بهانه برای دلبستگی در وجودت داری ،

که بارها و بارها شک کرده ام به زمینی بودنت. . . !

همیشه به خودم می گویم : تو یک انسان نیستی !

تو یک پدیده ای ، پدیده ای منحصر به فرد . . .

♥خدايا كمكم كن تا ، به همه لبخند بزنم ، اما براي او گريه كنم♥
♥
♥خدايا كمكم كن تا ، مغرور باشم ، اما براي او غرورم را له كنم ♥
♥
♥خدايا كمكم كن تا ، همه را ياري كنم ، اما او را غمخواري كنم ♥
♥
♥خدايا كمكم كن تا ، قوی و صبور باشم ، اما خود را فداي او سازم ♥
♥
♥خدايا كمكم كن تا ، با همه دوست باشم ، اما به او عشق بورزم ♥
♥
♥خدايا كمكم كن تا ، با آدم ها زندگي كنم ، اما براي او بميرم ♥

♥ با تمام وجودم بهت میگم دوستدارم عزیزم ♥

ﻣﻦ ﺍﺯ ﻧﺴـــﻞ ﻟﯿــــﻠﯽ ﺍﻡ

ﻣﻦ ﺩﺧﺘـــــــــﺮﻡ ..

ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺴـــﺎﺳﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧــــﻪ ﺍﻡ

ﺑﺎ ﺗﻠﻨﮕﺮﯼ ﺑــــﺎﺭﺍﻧﯽ ﻣﯿﺸﻮﻡ

ﺑﺎ ﺟﻤــــﻠﻪ ﺍﯼ ﺭﺍﻡ ﻣﯿﺸﻮﻡ

ﺑﺎ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﯼ ﻋـــــﺎﺷﻖ ﻣﯿﺸﻮﻡ

ﺑﺎ ﻓﺮﯾـــادﯼ ﻣﯿﺸﮑﻨﻢ

ﺑﺎ ﭘﺸـــﺖ ﮐـــﺮﺩﻧﯽ ﻭﯾـــــــﺮﺍﻥ ﻣﯿﺸﻮﻡ

ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘـــﯽ ﻭﺍﺑﺴﺘــــــﻪ ﻣﯿﺸﻮﻡ

ﺑﺎ ﭘﯿـﺮﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﻣﯿﺮﺳﻢ

ﻫﻨـــﻮﺯ ﻫـﻢ ﺑﺎ ﻋﺮﻭﺳﮑﻬـــــﺎﯾﻢ ﺣــــﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻢ

ﻫﻨـــﻮﺯ ﻫـــﻢ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﻻﻻﯾﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧـــﻢ

ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺩﺭﻧﮕﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﯾﺎﻫــــﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾــــــﺮ ﻣﯿﮑﺸﻢ

ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﮑﻼﺕ ﺟــــﺎﻥ ﻣﯿﺪﻫﻢ

ﻣﻦ دخترم ..

ﭘــﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﺯ

ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺮﺍ ﻧﺨـــــﻮﺍﻫﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ

ﻫﺮﮔﺰ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺍﺷﮑﻬـــــــﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺑﯽ

ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺮﺍ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤــــــﯽ

ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﻧﺴــــــــﻠﻢ ﺑﺎﺷﯽ

ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﺟﻨـــــــﺴﻢ ﺑﺎﺷﯽ

ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﻟﯿــــــــﻠﯽ.....

بعضــــــــی حقآیق خیـــــــــلی سآدســــ

ولی درکـــــــش خیلی پیچیـــــــده و سخــــته!

مثلــ کنآر اومـــــــدن بآ جمله

خبـــــ دوســـــــتت ندآره دیگــــــــــه مگه زورهــ ؟!

این شعـــــرهـــــا

بــــــــــرونـــد به جهنم !

من فقط

دیــوانـــه ی آن لحظه ام

که سرت را روی این قلب پر آشوبم می گذاری....!

می خــــــــواهـــــــــم بـــــه یاد مـــن

باشــــــــی اگـــــــــــر تــــو به یاد من باشی

عین خــــیالم نیست که هـــــمه فراموشم کنند.......................!

وقـتـے حـس میڪنم ...

جایــے در ایــטּ ڪره ے خاڪے . .

تــو نفـس میڪشـے و مـטּ ...

از هــماטּ نفـس هایتـــ ،،، نفـس میڪشم آرام مــی شوم !

تـو بــاش !!!

هـوایـتـــ ! بـویـت ! بـراے زنده مانـدنـم ڪافـــے ستـــ

هیــچ گاه...

به خاطــر هیــچ کــس..

دست از ارزشهایت نکش..

چون زمانـی که اون فــرد از تــو دسـت بکشـد ..

تــــو می مانـی و یـک ldquo;مـن rdquo; بـی ارزش.....!

هر چند این روزها دیگر نمی توان از دل شکسته سخن گفت،

چرا که گوش شنوایی نیست .

باید قاصدک دل را به دست نسیم بازیگوش سپرد

و سوختن و ساختن پیش گرفت و تن به سرنوشت سپرد .

شاید خود مرهمی باشد بر روی زخمهای روزگار.

به سلامتی عاشقی که ازش پرسیدن:
چرا ناراحتی؟
گفت:تاحالا پشت ماشین عروس عشقت بوق زدی؟!؟!؟!؟