دنیای قشنگی نیست!

انسان ها مثل رود جاریند...

زلال که باشی سنگ هایت را می بینند،

برمیدارند و نشانه میروند درست به سمت خودت...

در آغوش خدا گریستم تا نوازشم کند...

پرسید:فرزندم پس آدمت کو؟

اشک هایم را پاک کردم و گفتم:در آغوش حوای دیگریست...

خیلی سخته منتظر کسی باشی ولی

اون شخص به فکر امدن نباشه...