زانوھایم رابہ آغوش کشیده بودم

وقتےتوبراےآغوش دیگرےزانو زده بودے

قبل از اینکه به کسی بگی دوستت دارم

خوب فکراتو بکن

شاید چراغی در دلش روشن کنی

که خاموش کردنش به خاموش شدن او بیانجامد…

به سلامتـــــی اونـــــی که اگه صد دفعه هم ناراحتش کنــی

هربار میگه این دفعه آخریــــــه که می بخشمتــــــ

ولی باز با اخـــم میــاد توی بغلتــــــــ . . .

آغوشم را باز کرده ام برایت

جایی که همیشه آرزویش را داشتی ،

جایی که برایت سرچشمه آرامش است
...
آغوشم را باز کرده ام برایت

، تشنه ام برای بوسیدن لبهایت

حرفی نمیزنم تا سکوت باشد

بین من و تو و قلب مهربانت

خیره به چشمان تو

آغوشم را بار کرده ام برایت........

تو چه میفهمی از روزگارم…؟
از دلتنگی ام ؟
گاهی به خدا التماس میکنم خوابت را ببینم…
می فهمی؟
فقط خوابت را

میروم تا در میخانه کمی مست کنم
جرعه بالا بزنم آنچه نبایست کنم
آنقدر مست که اندوه جهانم برود
پیک بر روی لبم باشد و جانم برود
برود هر که دلش خواست شکایت بکند
شهر باید به من الکلی عادت بکند

همیشه میترسیدم تو را از دست بدهم ، همیشه میترسیدم رهایم کنی ،مرا تنها بگذاری

اما…. تو آنقدر خوبی، که به عشق و دوست داشتن وفاداری

که حتی یک لحظه نیز فکر نبودنت را نمیکنم

همین مرا خوشحال میکند ، همین مرا به عشق همیشه داشتنت امیدوارم میکند

خواستم چشم هایش را از پشت بگیرم...

دیدم طاقت اسم هایی که می گوید را ندارم!!!

آغوشم را باز کرده ام برایت

جایی که همیشه آرزویش را داشتی ،

جایی که برایت سرچشمه آرامش است
...
آغوشم را باز کرده ام برایت

، تشنه ام برای بوسیدن لبهایت

حرفی نمیزنم تا سکوت باشد

بین من و تو و قلب مهربانت

خیره به چشمان تو

آغوشم را بار کرده ام برایت........

انگار عمریست به پایت سوخته ام ، هنوز هم با تو چشم به فرداها دوخته ام

مگر میشود از تو دل کند ؟

تو همچنان پرواز میکنی و من در بند ,

انگار عمریست همه فصلهایم خزان است ، تو سبز باش ، تمام زندگی برایم بهار است ...

به سلامتـــــی اونـــــی که اگه صد دفعه هم ناراحتش کنــی

هربار میگه این دفعه آخریــــــه که می بخشمتــــــ

ولی باز با اخـــم میــاد توی بغلتــــــــ . . .

بی من از کوچه گذر کردی و رفتی

بی من از شهر سفر کردی و رفتی

قطره اشک به مژگان سیاهم

تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم

تو ندیدی نگهت هیچ نیفتاد به راهی که گذشتی

چو در خانه ببستم, دگر از پای نشستم

گویا زلزله آمد،گویا خانه فرو ریخت سر من

بی تو من با همه شهر غریبم

بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدایی

بر نخیزد دگر از مرغک پر بسته نوایی

تو همه بود و نبودی تو همه شعر و سرودی

چه گریزی ز بر من که ز کویت نگریزم

گر بمیرم ز غم دل ز تو هرگز نستیزم

	شرر زدی جگرم ، نازنین خداحافظ شکست بال و پرم ، نازنین خداحافظ دوان به سوی توبودم ، که از جفا تیری زد عشق بر کمرم ، نازنین خداحافظ

	من با گریه هام می گم که زوده واسه جدایی سهم من از تو وعشقت یه نگاه بی قراره   تو با خنده هات می گفتی بین ما هیچی نبوده همه ی روزای خوبو خیلی آسون پس گرفتی من پیش چشات شکستم اما تو هیچی نگفتی تو که تقصیری نداری سادگی از دل من بود فکردوست داشتنت انگار یه خیال بود نه به فکر انتقامم نه به فکر راه چاره

عشق یعنی اتنظار و انتظار         عشق یعنی هر چی بینی عکس یار  عشق یعنی شب نخفتن تا سحر          عشق یعنی سجده ها با چشم یار  عشق یعنی دیده بر سر دوختن           عشق یعنی از فراقش سوختن  عشق سر به در اویختن                عشق یعنی اشک حسرت ریختن  عشق یعنی لحظه های ناب ناب            عشق یعنی لحظه های التهاب   عشق یعنی بنده فرمان شدن           عشق یعنی تا ابد رسوا شدن  عشق یعنی گم شدن در کوی دوست             عشق یعنی هر چه در دل آرزوست  عشق یعنی یک تبسم یک نگاه            عشق یعنی تکیه گاه و جان پناه  عشق یعنی سوختن و ساختن                عشق یعنی زندگی را باختن

لمس کن کلماتی را که برایت مینویسم

تا بخوانی و بفهمی چقدر جایت خالیست...

تا بدانی نبودنت آزارم می دهد...

لمس کن نوشته هایی را که

لمس ناشدنیست و عریان

که از قلبم بر قلم و کاغذ می چکد

لمس کن گونه هایم را

که خیس اشک است و پر شیار...

لمس کن لحظه هایم را

تو که میدانی من چگونه عاشقت هستم

لمس کن این با تو نبودن ها را...

لمس کن...